Zenon Jasiński (prof. zw.  dr hab.), profesor w Wyższej Szkole Zarządzania i Administracji w Opolu. Współpracuje z WSZiA od 1998 roku. W latach 1998 - 2008 pełnił funkcję Dziekana Wydziału Pedagogicznego.

W latach 1982 - 1984 i 1987 - 1995 pełnił funkcję z-cy dyr. Instytutu Pedagogiki w Wyższej Szkole Pedagogicznej  w Opolu, a w latach 1996 - 2016 był dyrektorem Instytutu Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu Opolskiego. Kierownik Katedry Historii Oświaty i Wychowania oraz Pedagogiki Porównawczej UO w latach 1995-2016. Pedagog i historyk, badacz historii oświaty i kultury, edukacji międzykulturowej, problemów funkcjonowania systemów edukacyjnych na tle porównawczym. Autor m.in.: Śląski Kogel-mogel (1981), Działalność kulturalno-oświatowa Polaków za Olzą (1920-1938) (1990),  Polscy uchodźcy i polskie szkoły w Czechach i na Morawach w czasie I wojny światowej (drugi autor K. Rędziński - 1995), Czeska szkoła w Protektoracie Czech i Moraw (2006); Z. Jasiński, Frank Tosch, Kronika szkolna jako źródło do dziejów edukacji (przykład Zębowic), INP UO, Opole  2013;  Kierownik projektu i współredaktor: Leksykon Polaków w Republice Czeskiej i Republice Słowackiej (drugi red. B. Cimała { T. I – 2012, T. II- 2013, T.III. - 2014, T.IV. – 2015, T. V -2018). Członek kilku towarzystw naukowych i redaktor czasopism naukowych. W latach 1990 - 2010 członek Komitetu Badań nad Polonią i Migracjami  Polskiej Akademii Nauk. Wiceprzewodniczący Zarządu Polsko - Czeskiego Towarzystwa Naukowego. Redaktor lub współredaktor ponad 60 pub;likacji zwartych, autor  ponad 400 artykułów naukowych. Kierownik  szeregu projektów badawczych.  Wypromował 18 doktorów.

Współorganizator i pierwszy dziekan Wydziału Pedagogicznego w niepublicznej  Wyższej Szkole Zarządzania i Administracji w Opolu

Artykuł w pracy zbiorowej:

Styl i jakość życia oraz plany życiowe i tożsamość mieszkańców pogranicza polsko-czeskiego po przyjęciu Polski i Czech do UE