ks. prof. Tomasz Jelonek
Recenzja
Rozpoczęty 28 czerwca Rok Św. Pawła, ustanowiony przez papieża Benedykta XVI, jest okazją do głębszego poznania tego Apostoła, który zaniósł ewangelię do narodów pogańskich i przez śmierć męczeńską złożył świadectwo głoszonej nauce.
W tym Roku chcemy dokładniej poznać Apostoła, którego doskonała znajomość Pism Świętych i umiejętność argumentowania na ich podstawie, otrzymana na studiach u stóp Gamaliela, czyniły wierzącym i gorliwym wyznawcą judaizmu, który mniemając, że Bogu czyni przysługę, przystąpił z całą gorliwością do prześladowania rodzącego się Kościoła. Od wychowawcy, jakim było Prawo, otrzymał właściwe przygotowania, ale do osiągnięcia dojrzałości w wierze potrzebował jeszcze dalszego światła. Jako Naczynie Wybrane to dalsze światło wraz z powołaniem Apostoła Narodów otrzymywał przez bezpośrednie objawienie Boże, przede wszystkim pod Damaszkiem, ale także wielokrotnie później, na przykład w jerozolimskiej świątyni podczas pierwszego dwutygodniowego pobytu w Świętym Mieście po wewnętrznej przemianie, jaka nastąpiła pod Damaszkiem. Dlatego Paweł w Liście do Galatów wyraźnie stwierdza, że źródłem jego nauczanie jest objawienie, jakie otrzymał od Jezusa Chrystusa: Oświadczam więc wam, bracia, że głoszona przeze mnie Ewangelia nie jest wymysłem ludzkim. Nie otrzymałem jej bowiem ani nie nauczyłem się od jakiegoś człowieka, lecz objawił mnie ją Jezus Chrystus... Gdy jednak spodobało się Temu, który wybrał mnie jeszcze w łonie matki mojej i powołał łaską swoją, aby objawić Syna swego we mnie, bym Ewangelię o Nim głosił poganom, natychmiast, nie radząc się ciała i krwi ani nie udając się do Jerozolimy, do tych, którzy apostołami stali się pierwej niż ja, skierowałem się do Arabii, a później znowu wróciłem do Damaszku (Ga 1, 11-12.15-17).
W tym Roku chcemy dokładniej poznać Apostoła, którego doskonała znajomość Pism Świętych i umiejętność argumentowania na ich podstawie, otrzymana na studiach u stóp Gamaliela, czyniły wierzącym i gorliwym wyznawcą judaizmu, który mniemając, że Bogu czyni przysługę, przystąpił z całą gorliwością do prześladowania rodzącego się Kościoła. Od wychowawcy, jakim było Prawo, otrzymał właściwe przygotowania, ale do osiągnięcia dojrzałości w wierze potrzebował jeszcze dalszego światła. Jako Naczynie Wybrane to dalsze światło wraz z powołaniem Apostoła Narodów otrzymywał przez bezpośrednie objawienie Boże, przede wszystkim pod Damaszkiem, ale także wielokrotnie później, na przykład w jerozolimskiej świątyni podczas pierwszego dwutygodniowego pobytu w Świętym Mieście po wewnętrznej przemianie, jaka nastąpiła pod Damaszkiem. Dlatego Paweł w Liście do Galatów wyraźnie stwierdza, że źródłem jego nauczanie jest objawienie, jakie otrzymał od Jezusa Chrystusa: Oświadczam więc wam, bracia, że głoszona przeze mnie Ewangelia nie jest wymysłem ludzkim. Nie otrzymałem jej bowiem ani nie nauczyłem się od jakiegoś człowieka, lecz objawił mnie ją Jezus Chrystus... Gdy jednak spodobało się Temu, który wybrał mnie jeszcze w łonie matki mojej i powołał łaską swoją, aby objawić Syna swego we mnie, bym Ewangelię o Nim głosił poganom, natychmiast, nie radząc się ciała i krwi ani nie udając się do Jerozolimy, do tych, którzy apostołami stali się pierwej niż ja, skierowałem się do Arabii, a później znowu wróciłem do Damaszku (Ga 1, 11-12.15-17).
Tak zaczęła się apostolska droga Pawła z Tarsu, która zakończyła się w Rzymie, gdzie został ścięty za wiarę.
Liturgia Kościoła katolickiego w sposób szczególny podkreśla dzień śmierci Apostoła, w którym łączy go z apostołem Piotrem w uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła w dniu 29 czerwca oraz tajemnicę nawrócenia św. Pawła obchodzona jako święto w dniu 25 stycznia.
Ks. Bogusław Nadolski, znany uczony i profesor liturgiki, w niewielkiej książeczce, wydanej z okazji Roku św. Pawła przez Wydawnictwo Petrus, ukazuje głębię pouczenia o św. Pawle, jakie zawierają teksty liturgiczne przeznaczone na wspomniane wyżej dni liturgiczne. Do tekstów tych należą formularze mszalne oraz modlitwy wchodzące w skład Liturgii Godzin. Omówienie tekstów liturgicznych jest okazją do przekazania Czytelnikowi wielu niezwykle interesujących refleksji.
Warto zauważyć, że przy okazji omawiania tekstów liturgicznych odnoszących się do św. Pawła Autor daje wiele wyjaśnień odnośnie samej liturgii. Mogą być one bardzo pomocne w rozumieniu i lepszym przeżyciu akcji liturgicznej, która jest wspólnotowym oddaniu czci Bogu za pośrednictwem świętych. Naszemu rozumieniu liturgii zazwyczaj wiele brakuje, mamy więc okazję naprawienia tej sytuacji.
Oprócz ukazania liturgicznego kultu związanego z postacią św. Pawła w omawianej książce mamy także wspomniane inne formy czci Apostoła, gdzie mowa jest o sławnych sanktuariach poświęconych na przestrzeni wieków św. Pawłowi w miejscach, które wiążą się z wydarzeniami jego życia.
Niewielka w swych rozmiarach książeczka dostarcza nam wielu wiadomości i to ją najlepiej rekomenduje.