Każdy człowiek rozporządza zdolnością intelektualnego poznania świata i siebie. Rozpoznaje go istniejącym, złożonym, powstającym, ginącym, a zatem kruchym i zmiennym. Ta sytuacja nasuwa myśl o konieczności istnienia bytu trwałego. W myśli europejskiej zaistniał w osobie Kartezjusza błąd poznawczy w postaci skierowania uwagi człowieka ku myśli i świadomości. Błąd ten zaczął oddalać człowieka od Boga (mówi o tym Jan Paweł II). Należy jednak pamiętać, że Kościół Katolicki nigdy nie stracił z oczu Boga; nie straciła go także myśl metafizyki klasycznej, ustawicznie wskazująca człowiekowi drogę poznania Boga od rzeczy tego świata do Bytu, który jest warunkiem istnienia wszystkiego poza Nim.