Mariusz Wrona

Mariusz Wrona – muzykolog i organista. Kształcił się pod kierunkiem prof. Tadeusza Jarzęckiego w Szkole Muzycznej II st. im. J. Elsnera w Warszawie, a następnie w klasie organów prof. Andrzeja Chorosińskiego w Akademii Muzycznej w Warszawie. W zakresie improwizacji organowej doskonalił się pod okiem profesora Mariana Sawy. Brał udział w kursach interpretacji muzyki organowej, m.in. u prof. Guy Boveta ze Szwajcarii (1991, 1992, 1993, 1995, 1996), prof. Jamesa Higdona z USA (1993), Oliviera Latry z Francji (2003) oraz w zakresie improwizacji organowej u prof. Petera Baresa z Niemiec (1992, 1993).
Uczestniczył w Legnickich Konwersatoriach Współczesnej Muzyki Organowej (1991, 1992) wykonując dzieła kompozytorów polskich – Tadeusza Paciorkiewicza i Tadeusza Jarzęckiego. Wielokrotnie wystąpił z solowymi recitalami organowymi promując dzieła Feliksa Nowowiejskiego, Władysława Żeleńskiego i Mieczysława Surzyńskiego. Zainicjował cykl koncertów muzyki organowej na zabytkowym instrumencie w Warce nad Pilicą (2000, 2001), a po wybudowaniu nowego instrumentu zainaugurował tam Dni Muzyki Organowej (2005). Podczas V Majowego Festiwalu Organowego na Saskiej Kępie (2003) dokonał polskiego prawykonania kompozycji Denisa Bédarda – współczesnego kompozytora kanadyjskiego. Brał udział w VIII, IX, XI i XII edycji Festiwalu Nauki w Warszawie (2004-2008) występując z cyklem spotkań: Ogniowa muzyka organowa, Oblicza muzyki organowej, Słynne utwory organowe i transkrypcje, Salonik muzyczny Chopinów.
W 2001 roku w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego obronił pracę magisterską poświęconą twórczości organowej Feliksa Nowowiejskiego, a w 2007 roku rozprawę doktorską – Brzmienie i forma we francuskiej twórczości organowej XIX i XX w. – od Césara Francka do Oliviera Messiaena. Głównym przedmiotem prowadzonych badań są transformacje formy i brzmienia obecne w organowej muzyce i budownictwie organowym w Europie. W czerwcu 2010 ukończył podyplomowe studium w zakresie prawa własności intelektualnej na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego.
Interesuje się współczesnymi technikami nagrywania i edycji dźwięku, edytorami nutowymi i wirtualnymi instrumentami. Bierze czynny udział w muzykologicznym życiu Polski występując z referatami podczas konferencji i sympozjów. Działalność dopełniają coraz liczniejsze publikacje dotyczące organów i muzyki organowej oraz powszechnej historii i kultury muzycznej, ponadto wprowadzenia do koncertów muzyki symfonicznej (Filharmonia Narodowa) i organowej (Warka, Legionowo, Grodzisk Wielkopolski, Kamieniec) oraz spotkania z muzyką organową w Radio dla Ciebie. Pracował na stanowisku naukowo-dydaktycznym w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego, obecnie w Narodowym Instytucie Fryderyka Chopina w Warszawie. Jest współautorem scenariusza ekspozycji muzeum Fryderyka Chopina, stale współpracuje z Archiwum i Teatrem Polskiego Radia w Warszawie oraz Uniwersytetem w Lipsku (projekt Musica migrans). Jest autorem wystawy – Międzynarodowe Konkursy Pianistyczne im. Fryderyka Chopina w Warszawie – Akcenty, która towarzyszyła XVI edycji konkursu w gmachu Filharmonii Narodowej w Warszawie.

W przygotowaniu w Wydawnictwie PETRUS: biografia Fryderyka Chopina oraz Jana Sebastiana Bacha w serii "Wielcy ludzie nauki i kultury".